Trabzon haber basınında milli mücadeleyi ilk başlatan gazete İSTİKBAL Gazetesidir.

10 Aralık 1918'de çıktı. Günlük gazete idi. Halk öyle sevindi ki para vererek ona milli bir matbaa kurdu. Şimdi de Trabzon'da böyle gazete ve matbaa kuran Trabzonlu yapıcı iş adamlarımız var,

Fakat, o milli mücadeleyi bugün hakkıyla yapabiliyorlar mı? Acaba meşhur Faik Ahmet BARUTÇU beyden daha çok halkçı ve milliyetçi midirler? Veya daha çok Trabzon sever midirler? Bu nefis muhasebe ve murakabesini mutlaka ilmen yapmalıdır. Aksi halde, hem Trabzon ve hem de kendileri de kaybederler.

İstikbal Gazetesi önce Mihailidi Matbaasında basılmıştı. Sonra milli matbaasına kavuştu. İstikbal Milli İstiklal ve kurtuluş haberini verdi. Bu Trabzonluların basın kahramanlıgının en güzel örneklerindendir. Fakat, bu gazete Kurtuluş savaşından sonra 17 Mart 1925'te Takrir-i Sükün Kanunuyla kapanmıştır. Günlük, iki günlük ve haftalık olarak çıkan bu gazetenin nüshaları K.T.Ü. kütüphanesinde mahfuzdur.

İstiklal Harbi 1922'de sona ermişti. İstikbal'in kapanması ise 1925'tir. Üzücü olaylardan biri ise 1921 yılında yayınlanan Trabzon Fecir gazetesi İstikbale karşı yayınlar yaptı. Karşı çıktı.

Buna ne gerek vardı?

Niye karşı çıktı?

Bu da Trabzon haber basınında iyice aydınlatılması gereken tarihi olaylardandır. Çünkü: aynı davanın insanları neden birbirini eleştirsinler? İyi araştırılması gereken ve yapıcı olarak tartışılması gereken bir Bâb-ı Âli olayıdır.

Trabzon basınına katkıda bulunanlar

Trabzon haber basınında zaman zaman yeni hizmetler yaparak güzel katkılarda bulunan birkaç basın mensubu var. Bunların hizmetleri unutuluyor. Ben bunlara da dikkat çekmek istiyorum.

Şöyle ki:

Coşkun KULAKSIZOĞLU: Uluslararası başarısı olan bir araştırmacı fotoğraf sanatçısıdır. Kültür bakanlığınca tescilli arşivi vardır. Bütün dairelerde sanat eserleri asılır. Buna rağmen yine de Trabzon habercilik basınında hakkıyle yer verilmez. Halbuki: Trabzon'u bütün dünyaya tanıtmaktadır.

Halil DEMİRCİ:

 Bu arkadaşı 1995'de Trabzon Belgesinin çekimini hazırlarken Trabzon Sağlık Meslek Lisesinde yanıma geldiğinde tanıdım. Trabzon'a birlikte belgeseller yaptık. Sonra hısım olduk. Fakat, ilmen hakkı verilmiyor. Halbuki: Trabzon, Doğu Karadeniz ve Anadolu'da bir tok yerde yüze yakın belgesel çekmiştir. Senaryo yazmıştır. Buna tağmen Trabzon haber ve basın panolarına geçememiştir. Bu haksızlıktır. Çünkü; Ben araştırmacı olarak bir çoğuna bizzat şahidim ve arşivimde örnekleri mevcuttur.

Tanju GÜRSU:

Bu Trabzon Akyazılı Sinema Sanatçısı her fırsatta Trabzon basınını savunur. İstanbul'da oturduğu halde Trabzon hayranı, hastası, ustası ve üstâdıdır. Bu da Trabzon'un basınında yer almamıştır, gördüğüm haksızlıklardandır.

Ahmet MUSAOĞLU:

Nobel ödülü alan Orhan Pamuk bile eline su dökemeyeceği çok mükemmeli yetişmiş Trabzonlu araştırmacı bir yazardır. Çok müthiş eserler vermiştir. Ceviz Kabuğu programlarında bile herkes Ona hayran olmuştur. Fakat Trabzon Bâb-ı Âlisinde adı yoktur, çok yer almamıştır. İstanbul'daki biyografik eserlerde mevcuttur. 

Nihat GENÇ: 

Türkiye'de bugün en çok okunan yazarların başında gelen Nihat GENÇ Trabzon basınında değerlendirilmiyor. “Karanlığa Okunan Ezanlar” adlı kitabının imza töreni ardından onunla sohbet anında bir hâtıramız.